Warszawa w rozach

...Buźka buźko, a dwa zaskórniaki, którech na mortus żem trzymał znikli, jak sen jaki pozłacany...Albo zegarek, co mie go tyż podprowadzili.  Łachuderki nie dorobione, litości prosili a tu taka strata... Pod Kuźnio na Wilanowie mie na mientkie serce wzieli. Że wzmiankowana Kuźnia trzykrotnie jem za wódeczność policzyła, że na autobus nawet nie mają i - że złotem zegarkiem sie za kurs uregulują. Wzrokowe zakłócenia podobnież mieli i nie mogli sie w tech kwitach rozebrać. Jak mie różnych zegarków zaczeli pokazywać, do wyboru do koloru, przymierzać, bajtlować, to nawet żem sie nie opamietał kiedy:

-Buźka buźka, nie bój bidy, trzym sie kochany ! Drzwi zatrzaśli i dali noge w tataraki przy Czerniakowskiem Porcie. Po północy, na polowanie przy Zagórnej to ja nie zaryzykuje. I tak, wcześniej czy później, jednego albo drugiego lebiege dopadne i wtedy sie rozliczem. O, żeby jech chudy Mojżesz....własnem kropidłem po plecach wytłuk !

Zwierzał sie mie taryfiarz, co podobnież na occie wysokogatunkowem sie turlał, bo wacha za drogo sie obchodzi.

-Udogodnienie towarzyskie pan masz, bo jedziesz pan jak król, a dwa śledziki na sznureczku sie w baku moczą. Potrzebującego klienta możesz pan zadowolić, a i sam sie pokrzepisz.

Gablote wziełem i pod dom kazałem sie odstawić - na tem ogórkowem zakwasie i tak daleko bym nie zaszedł. A zaczeło sie, jak ogłosili, że Józiek w totka wygrał i po wygrane jadziem. Józiek zgarnął odpowiedzialnie i także samo odpowiedzialnie koleżkow do Retmana, na Maryniak, zaprosił. Komu jak było, na piechote, na dzyndzlu, na Karosie, wszystkie sie stawilim w umówionem miejscu, na czas. Małżonki mieli dojechać, jak teście sie dogrzebio, żeby karaluchów dopilnować.

Patrzem - i co my widziem ? Za główne kelnerkie w tem Retmanie - kościelna dewota -wdowa, a Józiek już koło niej !

-Już ci sie padalcu zapomniało, jak żeś przez nią zieloną farbe żłopał za zakrystią ? - Pytam.
-Tu jest porządna knajpa, nie kościół, gabinetowe moczymordy uczęszczają, a ty z tem kocmołuchem nazad kompinujesz ?
-Kompinuje nie kompinuje, ale wole boże czuje - zapodaje Józiek - a że sie potrzeboska nawija, to grzech nie skorzystać...
-Ty tu uważaj, żeby mie tu żadny poruty nie było !  - Powiadam - albo cie gołom dupo na miecz króla Jana w Łazienkach nasadze !
A swojo soszą, w tech Łazienkach, ten Sobieszczak nieszczególnie sie udał, bo na jakiemś takiem mniej więcej upośledzonem karaluchu jedzie. Albo Króle byli większe, albo konie jem sie nie udawali. Jakie byli, takie byli - historii Miasta się nie tykam.

Ledwo żem Józkowi paternoster wygłosił, do stołu wołają, bo małżonki sie pojawili. Ale sie cholery poprzebierali ! Jakieściś korale, jedwaby, każda na trwałą; dwie lufy musiałem se strzelić, żeby swoje rozpoznać.
-Toś ty taaakie cudo.... - wykrztusiłem, ale po mordzie dostałem z marszu i wiency żem sie z komplementamy nie wyrywał.
-Już przychlany mie witasz ?  - zapytała grzecznie - jeszcze cie otrzeźwić, weredo ?
Morda w kubeł w takich razach - uczyła mie teściowa - samo jej przejdzie. I faktycznie, już za chwile posuwalim z małżonką fokstrota, a inne chłopaki - tak że samo.

Żarcie było na sto dwa, monopol tyż. Ta Józkowa wdówka: a to nam parówki, a to mielone na zamówienie, a to świński ryj z jabłuszkiem, flaczki z pulpetamy i szarlotka - pokazało sie, że nie taka znowu dewotka, bo przecie na kółku

różańcowem sie nie nauczyła. Toasty nie ustawali: za Józka i jego przyszłość ("przyszłość" tak sie wzruszyła, że talerze sie jej potłukli), za fabrykie, za Warszawe - i tu, ober nam szepnął, że cudzoziemska wycieczka z bratniego kraju, przybyła.

Poszłem sie przewietrzyć, a tam - szoferak,co mnie wieczorem do chałupy podrzucił, żeby sie przebrać, i - o tech figusach, co mu dwa górale i zegarka openzlowali nawijał, łapie mie za krawat i ładuje do ucha:
-Szanowny poznaje ?
-Co mam nie poznawać, poznaje.
-Te dwa, worychi, co mówiłem, są tu ! Za wycieczko sie wślizli !- Ten rudy to Złota Reneta a ten kulawy to Napoleon - całe Powiśle jech zna. W zegarkach robią. Artyści ! Ale skurwysynom nie daruję, że mie, sąsiada, obrobili ! Plame na fachu mają. Nie daruję !

Zmrok zapadał i przezornie cąfłem sie do stołu, gdzie moja Hania właśnie brudzia piła z Lolkiem a mie zagarneła objętościowo, jego małzonka:
-Cecylia Jarząbek, znaczy sie - Cesia jestem ! Buzi, buzi !

Ze zmrokiem, Nyska sie operacyjnie ustawiła na podjeździe, a dwa mundurowe, siedli za małem stolikiem i, tyż operacyjnie, zakąszali. Filowali na tech dwóch zegarkowych figusow, co już sie zdążyli z wycieczką zaprzyjaźnioną z bratniego kraju poznać, śmieli sie, śpiewali, i odważne kunwersacje nawiązywali:

-Ja - Złota Reneta, a to Napoleon ! Hura ! Sto lat ! Na Zdrowie !

Poklepywali sie po plecach, a cmoki sie rozlegali jak na Wesołem w krzakach...

Wreszcie towarzycho cośkolwieczek oklapło, a u Swięty Anny, na Skarpie, wybiła trzecia. Cudzoziemska wycieczka tyż sie zaczeła zbierać. Całe towarzycho kłębiło sie przy wyjściu - nasza ferajna, wycieczka, dwa figusy i mundurowe. Zagramaniczne na autobus sie załadowali, ale przedtem - przytomne melicjanty kazały obu

fugusom wywrócić kieszenie. I tu - oba popaprańce, Złota Reneta i Napoleon, jak zaczeli wyć ! Płakali jak dzieci. Wyrywali sie mundurowym za autobusem, wygrażali, krzyczeli, jeden drugiemu pióra ze łba rwał - przekleństwa toczyli sie, jak, nie porównując, między Łysem a Kościelnem, za zakrystią. A autobus beknąl na pożegnanie, skręcił w Karowe i tyle go widzieli.

Posterunkowe zasiedli przy stoliku spisywać protokół, za mineralne podziękowali, ten co pisał pyta:
-Obywatelu sierżancie, która godzina, bo do protokołu musze ?
A obywatel sierżant ogląda w zamyśle gołe renkie. A ten drugi tyż - tylko mu sie opalenizna po zegarku została.
-To z kim ja mam ten protokół spisać, z wamy ?
-A my - z wamy ? - odpowiada kapral. Złota Reneta i Napoleon byli niepocieszone:
-Tu, pod marynarą, na podszewce, sto czasomierzy miałem i wszystkie mie znikli!
Napoleon zameldował tylko dwadzieścia siedem.
-I wszystkie kradzione ! - ucieszył sie posterunkowy.
-Jazda oba do Nyski, na komisariacie was podliczem !
-I jeszcze ja ! Jeszcze ja ! - rwał sie mój szoferak. - dwa górale i zegarek !
-Z wami jest sytuacja, spiszemy - podsumował sierżant. - ale z tech dwu długo będziem prawde wyciągać gdzie i komu co podprowadzili.
-Ten autobus skubany, te braty - cholery, można sie gdzieś zażalić ? -zapytał Napoleon nieśmiało. Wszystkie popatrzylim na niego jak na chorego:  - czubek !
-No i jest nadzieja ! - się ucieszył - za psychicznego pójde a nie za doliniarza !
-W rzeczy samej - podsumował sierżant - ładujcie sie do wozu ! - A wam, obywatele, dziękuję i miłego poranka życzę !

Poczekalim aż posterunkowy szoferaka na poszkodowanego świadka spisze i załadowalim sie z Hanią do taryfy.
-Widzisz, mała - mówię - ucz się geografii. Albo: się nie ucz ! Lepiej czasem nie wiedzieć.
A za oknamy - Warszawa wstawała do roboty.

 

7 grudnia 2009