Chryzantemy....

Nima to jak nasze Lazienki na jesien. Turystow skubanech wymiotlo, przepadli cholery po knajpach, wewiory sie nam zostali. I slonce. Grzeje jeszcze przez czerwone liscie, zolte brzozy miesza z fioletem i szybko wypieprza za Sluzewiec, bo mu sie do domu spieszy.

Jegomosc w szapoklaku i jasnem saku do domu jednakowoz sie nie spieszyl, wygrzebal bulkie z kieszeni i wewiory karmil.

-Szanowny pan pozwoli, ze sie przysiade ?

-A siadaj pan, siadaj, tylko mie wewiorek nie plosz...

-To pan jem szpecjalnie te bulki przynosisz ?

-A co, chcesz sie pan dolozyc ?
-Znaczy sie do czego ? Do tech bulkow ?
-Nie, do wiewiorkow !

Zamyslilim sie oba, jak kunwersacje trzymac, bo nie godzi sie siedziec na jednej lawce jak wielblad zamurowany i towarzyskiej kunwersacji unikac.

-Wiewiory, jak wiewiory, ale dwie szproty som do wziecia.
-Uwazasz pan ?
-Jak mie pan tu widzisz, w Sejmie, tu na Wiejskiej !

-W tem Sejmie to wszystko pan znajdziesz. Od lachudry do aniolka. Ale ktore dwie pan wzmiankuje ?

-Te. co jech Prezio przegnal !

-Juz kapuje ! Jedna, co Prezesowi z ulotkamy latala, jak go wybierali i druga, przy kosci, co to dla nieletnich kwalifikacje posiada.

-Ta mamuska, kurrdebalans, takie placze nad tem jego braciszkiem uskuteczniala, ze recznikiem sie musiala wycierac !

-Kompinuja obie, ze wlasne partie zaloza !
-Co ?!

-Wlasnie. Masz pan racje. Jakie tu partie zakladac ? Pare sztuk pozakladali i tera nie wiedzo co z niemi robic ! Zra sie jeden z drugiem, ze ta partia tamtej partii...Nogi se podstawiaja po kurytarzach i pod lokiec szturgaja, zeby drugi z kawa nie doszedl.... Obrazy, cholera,  jak w  Muzeum  Narodowem !  Tu obraza, tam obraza, wszystkie sie na wszystkiech poobrazali i tera po sadach w kolejkach stoja.

-No chodz tu, dziubdziulinek wylenialy, wez buleczki ! Nie dobieraj sie do ty rudej tylko bulkie wtranzalaj, frajerze !

Jegomosc w jasnem saku wysokie znajomosc z wewioramy przejawial, bo wiedzial jak sie ktora nazywa i co zamiaruje. Takze samo na posterukowych sie znal i kontroli dowodow zapobiegal:

-Kolega mie pomaga tech wewiorkow liczyc - mie zaslonil - w grudniu pan sierzant raport dostanie: szarych tyle, rudych tyle, jedna wyleniala i te ich kolezki szemrane co jem sie przez pomylkie jesienio do dupy dobierajo !   

Sierzant zadowolniony, ze mu informatory raportuja, tyz przysiadl na lawce i zapalil.

Sloneczko rozdziawilo gebe na dobranoc, puscilo jeszcze pare promykow przez galezie i zjechalo za Belweder. W bambetle poszlo.

Posterunkowy dosztachal swojego peta, kulturalnie schowal go do kieszeni, podziekowal za rozmowe towarzyskie i oddalil sie w nieznanem kierunku. Nam tyz juz byla pora, bo ciec brame zamiarowal zamknac a za otwarcie trzeba mu niewasko zabulic.

Podnieslim sie z lawki, kolega wzmiankowany szapoklak sciagnal, zeby go z lisci otrzepac i tu - jak grom z jasnego nieba - Zlota Reneta ! Szpecjalizda od zegarkow i ruskiej wycieczki, co to pozniej tem karaluchom z sierocinca wszystkie zegarki rozdal. Stal pieprzony rudzielec przede mna i tyz sie szczerzyl. 

-Morda ty moja !
-A twoja Hania jak, zyje ?
-Jak my sie nie poznalim ?

Splakalim sie oba jak te wewiory, wzielim taryfe i pojechalim na Pragie, stare katy odwiedzic. A na Pragie, bez Powisle, wiadomo. Wygarnelim jeszcze Napoleona z Radnej i zajechalim z fasonem pod Poziomkie, gdzie w starozytnech czasach Boczek meble poprzestawial.

Napoleon tyz sie nie zmienil, po staremu - metr dwadziescia w kapeluszu i kulawa lebiega.
-Pani Jadziu, jak zwykle !
-A piwko, z kaloryfera szanowne panowie zycza ?
-Ma sie rozumiec !

Pani Jadzia poleciala na kuchnie a my, z Napoleonem i Zloto Reneto, zaczelim stare czasy wspominac. 

Siedzialem znowuz na ty lawce i czekalem na Zloto Renete i Napoleona, bo wczoraj, w Poziomce, zesmy sie dogadali na dzis. Bulkie przynieslem to i towarzycho mialem. Dolaczyli sie jeszcze trzy kaczki i dwa labedzie ze stawu i wszystkie z roztwartem dziobem, zakaski sie dopominali. Karp, z wielko morda, tyz leb z wody wystawil i gapil sie, co tu dajo. Sznurek mu z mordy wisial, znaczy sie urwal sie jakiejs lachudrze, co go chcial cichcem przez nogawkie wyciagnac. Cicho bylo. Ot, wiaterek liscie podwial, zaszelescili blysneli zlotem w sloncu i opadli. Z alejki pod Pomaranczarnio dochodzil glos babci, co karaluchowi w wozku cicho spiewala. Nic sie nie dzialo, czekalem na tech dwoch a slonce odmierzalo swoje drogie za Sluzewiec.

W koncu bulka mie sie skonczyla, menazeria rozlazla sie za smieciami a wewiory polecieli gdzie indziej frajerow z bulka szukac. Wzmiankowane kolezki nie przychodzili a mie juz dreszcze od tego jesiennego chlodku przeszli. Nima co, zwijac manatki i do chalupy ! Poszlem nie spieszecy sie do bramy na Ujazdowskie, leb wykrecalem na wszystkie strony ale tech skubanech nie bylo. Zapomnieli znaczy sie. Czlowiek sie przyzwyczaja do tego zapominania. Ja zapominam i o mie zapominajo.
Pod Poniatoszczakiem nabylem chryzantemy i w chalupie, w krzysztalowem wazonie, na stol postawilem.